Mamo! Tato! Właśnie zostałem przedszkolakiem!
informacje dla rodziców
Jeśli wasze dziecko właśnie ma rozpocząć edukację przedszkolną warto stosownie wcześniej je do tego przygotowywać, aby złagodzić moment rozstania z rodzicami i ułatwić dzieciom adaptację.
CO TRZYLATEK UMIEĆ POWINIEN?
- posiadać umiejętności komunikacyjne – reagować na polecenia dorosłych i je wykonywać np.:
podaje różne przedmioty, odkłada je na miejsce, pomaga w wykonywaniu podstawowych czynności, - znać swoje imię i nazwisko,
- rozpoznawać swoje rzeczy,
- sprawnie poruszać się,
- zgłaszać swoje potrzeby np.. fizjologiczne, potrzebę picia- zgłaszać te potrzeby!
- samodzielnie jeść łyżką, przy posługiwaniu się widelcem może wymagać pomocy w podzieleniu posiłku na mniejsze porcje,
- myć ręce i wytrzeć je, nie mocząc ubrania swojego i innych,
- korzystać z toalety (w trudniejszych momentach może wymagać pomocy dorosłego)
- samodzielnie rozebrać się (może oczekiwać pomocy przy rozpinaniu ubrania, zdejmowaniu bluzki przez głowę)
- nakładać podstawowe części ubrania (może mylić przód-tył, prawa lewa, zewnętrzną-wewnętrzną stronę, może nie umieć wywracać ubrania na zewnątrz)
- wkładać obuwie wsuwane, potrafi zapiąć rzep (nie zapina guzików, nie wiąże na kokardkę, ma trudności z zapięciem suwaka)
NIEZBĘDNIK PRZEDSZKOLAKA
- kapcie na rzepy bądź wsuwane (podpisane) – nie należy przynosić kapci sznurowanych i klapek
- komplet ubranek do przebrania dziecka (majteczki, skarpetki, spodnie i bluzeczka) – w podpisanym woreczku
- piżamka (dwuczęściowa) i pościel na leżakowanie – wszystko podpisane, umieszczone w jednym worku
Informacje dodatkowe dotyczące ubioru przedszkolaka
- ubranie dziecka powinno być dostosowane do pogody, najlepiej dziecko ubrać warstwowo, „na cebulkę”
- prosimy aby zimą zakładać swoim pociechom rękawiczki z jednym palcem, a latem pamiętać o czapce lub kapeluszu chroniącym od słońca
- strój musi umożliwiać nieskrępowaną aktywność fizyczną
- biżuterię, ozdoby i inne drogocenne przedmioty najlepiej pozostawić w domu – mogą stwarzać niebezpieczeństwo podczas zabawy. Kolczyki delikatne, blisko ucha.
Rodzice dziecka uczęszczającego do Przedszkola w Kleosinie będą mieli możliwość wykupienia Ubezpieczenia NNW Dzieci i Młodzieży w Nauczycielskiej Agencji Ubezpieczeniowej. Koszt ubezpieczenia (polisa grupowa) zostanie podany na początku roku szkolnego we wrześniu 2022r.
Przedszkole, jako środowisko społeczne, będzie spełniało funkcję opiekuńczą, wychowawczą i dydaktyczną tylko wówczas kiedy dziecko będzie czuło się w nim dobrze i bezpiecznie. Wówczas szybciej się do niego przystosuje i stanie się prawdziwym przedszkolakiem.
Kilka dobrych rad dla rodziców na pierwsze dni w Przedszkolu
Rodzicu:
- wyjaśnij dziecku, dlaczego będzie chodziło do przedszkola
- nie strasz dziecka przedszkolem np. „W przedszkolu będziesz musiał zjadać wszystko!” (opowiadaj, że miło spędzi czas, bawiąc się z rówieśnikami i z panią)
- pozwól dziecku uczestniczyć w przygotowaniach do przedszkola np. wspólny zakup pościeli na leżakowanie, piżamki i kapci
- stosuj w przedszkolu krótkie pożegnania – uśmiech – buziak – papa! Przedłużające się pożegnania są dla dziecka bardziej stresujące. Spróbujcie żegnać się ze czule, ale szybko
- pamiętaj, że płacz dziecka przy rozstaniu jest czymś zupełnie naturalnym. Wiemy, jakie to trudne, ale postarajcie się uodpornić na łzy swojej pociechy. Pamiętajcie, że one są sposobem na stres i rozstanie
- jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, postarajcie się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata ( rozstanie z nim jest często mniej bolesne)
- nie okazuj dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu (przekazujesz dziecku wtedy swoje lęki)
- staraj się w miarę możliwości skracać czas pobytu dziecka w przedszkolu do 4-5 godzin (przez kilka pierwszych dni, gdy dziecko się przyzwyczai, możesz go wydłużyć)
- zawsze dotrzymujcie danego słowa!Jeżeli obiecujecie, że będziecie w pobliżu, bądźcie tam i nigdzie nie odchodźcie. Zawsze mówcie, co zamierzacie. Jeśli będziecie chcieli wyjść z przedszkola powiedzcie dziecku o tym, nawet jeśli wiecie, że się rozpłacze. Nie martwcie się, z Waszą pociechą jest Pani wychowawczyni, która na pewno je przytuli. Jeśli będziecie chcieli powiedzieć dziecku, o której je odbierzecie, to nie mówcie, że będziecie za trzy godziny, bo ono nie wie ile to jest. Lepiej jak usłyszy, że przyjdziecie po obiedzie, po odpoczynku, po podwieczorku. I nigdy się nie spóźniajcie, żeby dziecko nie pomyślało że o nim zapomnieliście
- nie wyręczaj dziecka w ubieraniu się, przy jedzeniu czy myciu rąk, a także w korzystaniu z toalety (naucz dziecko komunikować swoje potrzeby fizjologiczne, ubieraj dziecko w strój wygodny do samodzielnego ubierania)
- nie zmuszaj dziecka do tego, by zawsze od razu opowiadały o tym, co wydarzyło się w przedszkolu (to powoduje niepotrzebny stres, poczekaj aż samo zacznie mówić)
- nie pytaj dziecka, co i ile zjadło, ale w co i z kim się bawiło
- w rozmowach o przedszkolu staraj się podkreślać jego dobre strony, ale nie odbieraj dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić, wysłuchać jego relacji, podtrzymać je na duchu. Warto też rozpoznać trudne sytuacje i podkreślać, że podczas nieobecności rodziców dziecko powinno szukać pomocy u swojej pani wychowawczyni
- Rozmawiajcie pozytywnie o przedszkolu. Pamiętajcie, że wszystko, co mówicie na temat przedszkola wpływa na to jak dziecko się w nim czuje. Macie prawo do przeżywania własnych emocji – ale to są sprawy dorosłych. Dziecko chciałoby słyszeć jedynie spokojne i pełne szacunku opinie. Motywujcie dziecko do przedszkola w sposób pozytywny – podkreślając często ile już udało mu się osiągnąć, opowiedzcie najbliższym o jego sukcesach
- uprzedź dziecko, że gdy pobrudzi lub zmoczy ubranie, może przebrać się w czyste pozostawione wcześniej w sali
- postaraj się nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami danej grupy. Warto dowiadywać się o różne sprawy dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu.
Adaptacja przez dziecko nowej rzeczywistości przedszkolnej zależy w pewnej mierze od akceptacji i pozytywnego nastawienia rodziców. Jeśli rodzice akceptują wychowawców, ich metody pracy i samo przedszkole, to zwiększa się akceptacja nowej sytuacji przez dziecko.
RODZICU PAMIĘTAJ, ŻE:
- nawet najlepiej przygotowane do pójścia do przedszkola dziecko, może mieć trudności adaptacyjne, przejawiające się w większości przypadków płaczem, niechęcią do jedzenia, czasami podwyższoną temperaturą lub wymiotami
- obawy i niepokoje wszystkich członków rodziny (rodziców, dziadków i innych opiekunów) mają nieświadomy wpływ na dziecko i tym samym utrudniają proces adaptacji przedszkolnej
- proces adaptacji przedszkolnej utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia rozwój emocjonalny, który może być nieadekwatny do wieku rozwojowego dziecka
- brak samodzielności dziecka stosowny do jego możliwości rozwojowych powoduje u niego obniżenie poczucia własnych możliwości, lęk, obawy, opór przed tym co nowe i nieznane.
Każde dziecko jest indywidualnością, rozwija się we właściwym dla siebie tempie, w odmiennych warunkach środowiskowych, z łatwością nabiera jednych umiejętności, podczas gdy inne sprawiają mu trudności. Nie możemy zakładać, że proces adaptacji zakończą równolegle wszystkie dzieci i że będzie on wymagał podobnych wysiłków ze strony rodziców i nauczycieli.
Dziecko ma prawo do przeżywania adaptacji we właściwy dla siebie sposób, także płacząc.
Zadaniem dorosłych jest wspieranie dziecka w procesie adaptacji, poprzez celowe, przemyślane działania dostosowane do jego indywidualnych potrzeb i możliwości.
Opracowała: mgr Ewelina Kalicka,
mgr Justyna Marchiel
